امریست بغرنج در خوابگاه ها به نام شستن ظروف . مهم نیست چقدر کار روی سرت ریخته یا حوصله ات به ته رسیده ، این امر اجتناب ناپذیر است . گرچه شستن ظرف ها چون قضای الهی با جبر بر شما مقدر شده است ولی اندکی کورسوی امید و درجه ای آزادی و اختیار بر شما باقیست ... ان ازادی چنین است : شما مختارید ظرف ها را بعد هر وعده غذایی بشویید یا قبلش . قبل از اینکه ادامه دهیم بنابر تجربیات قبلی یا شبیه سازی ذهنی ، یکی از دو روش را انتخاب کنید .
سوالی برای من مطرح است : حاصل هر دوی این روش ها یکیست ( تمیز بودن ظروف در حین میل غذا ) اما شستن ظرف بعد از غذا معیار بارز برنامه ریزی وقت و اینده نگریست در حالیکه شستن ظرف قبل از غذا مصداق کار امروز به فردا اندازی و تنبلی و غیره و غیره . کسی میتواند به من بفهماند چرا ؟
