خلاصه عرض کنم، در مسیر به سوی کرمان، جاده بند آمده بود. ماشین ها متوقف شده، بی آنکه علت توقف را بدانند در انتظار گشایش راه بودند. خبر رسید که جلوتر یک وانت چپ کرده است. حدس میزنید بار وانت چه بوده که مستحق چپ کردن شده است؟ آفرین... زیره!
پس از مدتی معطلی، زیره ها را زیر چرخ گرفتیم و گذشتیم... سفر را ادامه دادیم... به سوی خاطره ی ساختگی ای دیگر... به سوی مطلب بی محتوایی دیگر.
سال 3619هجری شمسی ، زن قایق را متوقف ساخت و خطاب به مرد گفت:«همینجاست... درست 50 متر زیر قایق. لباس غواصی ات را آماده کن...»
بروخ مرا به ویولن کنشرتو، رخمانینف مرا به پیانو کنشرتو، مالر مرا به سمفونی، دوورژاک مرا به موسیقی مجلسی و لیست مرا به تک نوازی پیانو دعوت کرد. من که نمیتوانستم همزمان به دعوت همگی پاسخ مثبت دهم، یک عصر دلپذیر همه شان را دعوت کردم و در حیاط خانه دور میز روی صندلی نشاندمشان و برایشان چای دارچین آوردم. نشستم دور میز و گفتم: اول تو بگو بروخ...
تصویری از مجلس مورد بحث. مالر بر روی صندلی اش بند نمیشد.
