ماجراهای سفید و سالمون ، اپیزود دوم . 

اپیزود اول را میتوانید از اینجا بخوانید . 

سفید و سالمون دو ماهی معمولی اند، مشتاق برای بحث های عمیق. اما متاسفانه از عارضه ای رنج میبرند که بهشان اجازه نمیدهد چیزی بیشتر از آخرین جمله ای که شنیده اند را بخاطر بیاورند. به طرز عجیبی مهم نیست این آخرین جمله ای که شنیده اند چه قدر عریض و طویل باشد.  فقط یک سلام کوتاه باشد یا یک صفحه از یک کتاب. تمام چیزی که به خاطر میآورند همین است. 


-         سلام سالمون

-          سلام سفید

-         سلام سالمون

-         سلام سفید حالت چطوره؟

-         من روبراهم . گمان کنم سیر سیر هم هستم .

-         چه تفاهمی من هم سیر سیرم .

-         فکر کنم این موضوع که ما جفتمون سیریم ربطی به این زمین پر از جلبکی که پایینه مونه داشته باشه.

-         اوه چه سرنخی . ممکنه ما حافظه ی آدموار نداشته باشیم ولی عقلمون خوب کار میکنه مگه نه ؟

-         اره! ما شرلوک و واتسونی هستیم برای خودمون . خیلی دوست دارم بدونم این سرنخی که ازش حرف میزنی چیه . بگو ببینم ؟

-         بزار برای یه وقت دیگه الان حافظه م خوب کار نمیکنه .

-         منم همینطور .

-         بگو ببینم سفید چرا ما الان پیش هم داریم با هم صحبت میکنیم؟

-         نمیدونم شاید چون از قبل با هم بودیم .

-         اره فکر کنم ما خیلی وابسته ایم به هم .

-         اوه اره .

-         گیج شدی ؟

-         نه فکر نکنم هیچ حالت تهوعی ندارم یعنی گیج نیستم .

-         منم گیج نیستم ... کاملا ارام با ذهنی خالی و روان . چرا باید گیج باشم ؟

-         افرین به تو

-         افرین به خودت .

-         خیلی ممنون چرا اخه ؟

از دور هیکلی نسبتا کوچک با تاجی درخشان به اندو نزدیک میشد .

-         هی اونجارو ببین سفید ، شیر داره میاد .

یک شیرماهی ارام ارام نزدیک میشد ، سفید و سالمون بر این موضوع که ان شیرماهی هست اتفاق نظر داشتند ولی تا شیر ماهی بهشان برسد انرا مدام تکرار کردند.

-         سلام شیر!

شیر با صدای کلفت با آن هیکل ریز خود ، محبت امیز گفت : - سلام سفید سلام سالمون .

-         سلام شیر ! سلام سفید !

-         سلام شیر ! سلام سالمون !

-         سلام سالمون ! سلام سفید ! چه خبرا ؟

-         سلام شیر سلام سالمون . خبری خاصی نیست !

-         سلام بچه ها ! جلبکا رو دیدید ؟

-         اوه اره شیر من فکر کنم نه تنها اینکه اونارو دیدم بلکه حجم عظیمیشون رو هم بلعیدم .

-         منم همینطور .

-         من گرسنمه . شما جلبکارو دیدید ؟

-         تو اگه گشنته برو بخورشون من که سیرم .

-         شیر اون تاج چیه روی سرت ؟

-         تاج ؟

 متعجب سرش را بالا اورد و تاج درخشان را روی سر خود دید .

-         اوه چه جالب یه تاج روی سر منه . خوب فکر کنم برای اینه که من پادشاه دریاهام .

-         تو واقعا پادشاه دریاهایی ؟

-         اوه جدا ؟ شیر تو واقعا پادشاه دریاهایی ؟

-         البته که من پادشاه دریاهام .

-         چطور میتونی اینقدر باقطعیت ادعا کنی پادشاه دریایی ؟

-         نمیدونم ! مگه من همچین ادعایی کردم ؟ نگاهش چرخی خورد و ناگهان برق تاج او را گرفت . اوه البته ....البته که من این ادعا رو کردم . چون من پادشاه دریام .

-         چرا این حرف رو میزنی

-         چونکه ... نگاه کنید من تاج دارم !

سفید و سالمون با هم گفتند : واو !

برق تاج هردورا گرفت و برای ثانیه ای هیپنوتیزم کرد .

-         خوشبحالت من خیلی دوست داشتم پادشاه دریا ها باشم ؟

-         چه شد که پادشاه نشدی ؟

-         نمیدونم ، نمیدونم چطور . من حتی نمیدونم پادشاه هستم یا نه .

-         مطمئن باش تو پادشاه نیستی . من پادشاهم . مگر تاجم را ندیدی .

دوباره سالمون و سفید گفتند واو و دوباره با برق تاج هیپنوتیزم شدند .

-         چطور یه نفر میتونه ازین تاجا بگیره ؟

-         نمیدونم من از وقتی یادمه ( که عبارت است از همین چند ثانیه پیش ) داشتمش . حالا بروید کنار میخواهم بروم جلبکم را بخوررم .

سالمون و سفید کرنش کرده و کنار رفتند

-         خداحافظ بچه ها سالمون ، سفید .

-         خداحافظ شیر ! کجا میری ؟

-         فکر کنم دارم میرم جلبک بخورم .

-         برو خدا بهمرات !

سالمون و سفید دوباره تنها شدند. سفیهانه در چشم های هم زل زده بودند و نمیدانستند چه بگویند . این روند نیم ساعتی طول کشید تا اینکه سالمون گفت :

-         سلام سفید

-         سلام سالمون

-         سلام سفید ببین بیا مرد و مردونه یه بار برای همیشه این معضل رو خاتمه بدیم . تو به جهان پس از مرگ اعتقاد داری یانه ؟

-         سلام رفیق . تند نرو ! بیا بریم تا یه چیزی نشونت بدم .

و با باله اش به سمت بالا ، به سمت سطح اب اشاره کرد. روز بود و پرتو های خورشید از سطح آب میشکستند و داخل میشدند.

سالمون گفت : -  چی میخوای نشونم بدی اون بالا؟

سفید ناگهان به خودش امد و دید باله اش به سمت بالا اشاره رفته : -  نمیدونم والا ! نمیدونم اون بالا چه خبره . بیا بریم تا بلکه سر در بیاریم .

-         باشه بریم بالا

سپس هر دو راه افتادند و نه دقیقا عمودی بلکه با شیب ملایمی به سطح اب نزدیک و نزدیک تر شدند . مثل هنگامی که هواپیما روی زمین فرود می اید. به نزدیکی سطح اب که رسیدند توقف کردند . انجا دوباره چشمشان به هم افتاد .

-         سلام سفید .

-         سلام سالمون ببین فقط یه چیزی تو منو سفید صدا زدی . من اسمم سفید نیست . نمیدونم تو توی من چی دیدی که بهم گفتی سفید ؟

-         تو توی من چی دیدی که بهم گفتی سالمون ؟

-         خوب تو یه سالمونی .

-         واقعا من یه سالمونم ؟ اره  فکر کنم ! پس منم بهت میگم : تو یه سفیدی .

-         سر چی داریم بحث میکنیم ؟

-         نمیدونم تو به من بگو . تو باید قبل تر از منرو یادت باشه.

-         نع ... هیچی یادم نمیاد .

-         یک چیز نو بگو .

-         هی رفیق دقت کردی ما چقدر نزدیک سطح ابیم ؟

-         اینجا اصلا جای ارومی نیست .

-          ما حتما به منظوری اینجاییم .

-         اره ما بی هدف اینجا اورده نشدیم .

-         بله من هم خیلی گفته ام که ماهی ها بی هدف به این جهان اورده نشده اند. اما هنوز نمیدونم اون هدف چیه .

-         توقع داری من بدونم ؟

-         این جمله پرسشی بود ؟

-         اوه تو رو بخدا وقتی یه سوال می پرسی تمام اطلاعات لازم به جواب دادنش رو هم کنارش بگو . اخه من که یادم نمیاد جمله قبلی مکالمه مون چی بوده .

-         به اعصاب خودت مصلت باش رفیق بگو ببینم اسمت چیه ؟

-         اسم منرو نمیدونی ؟

-         نه اسمتو نمیدونم .

-         فکر میکردم بیش از اینها با هم رفیقیم . ببین اسم من هارویه . سعی کن یادت بمونه .

-         اسم من هم چارلیه .

-         اسم من هم هارلیه .

-         مطمئنی ؟ احساس من یه چیز دیگه بهم میگه .

-         اوه تو رو بخدا وقتی یه سوال میپرسی تمام اطلاعات لازم ...

وسط حرفش پرید :

-         ببخشید می پرم میون کلامت ولی دقت کردی چقدر نزدیک سطح آبیم ؟

-         نمیبخشمت . چرا پریدی وسط حرفم . شاید داشتم چیز مهم و حیاتی ای میگفتم . همینو میخواستی دیگه یادم رفته .

-         من شرمنده م .

-         دشمنت شرمنده باشه رفیق . بیا ... بیا بریم آسمون رو نگاه کنیم .

-         بریم آسمون رو نگاه کنیم ...

دو ماهی روی سطح اب جست و خیز میکردند و برای خودشان آسمان را میدیدند و آب شش هایشان را با هوای پر از نیتروژن جلا میدادند .

وقتی بازی مخاطره آمیزشان تمام شد مجدداً زیر آب همدیگر را یافتند و در آنجا بحث فلسفی ای در مورد جهان پس از مرگ را به دشواری پیش بردند . در آخر سالمون گفت ؛

-         پس باید به این نتیجه نهایی اقرار کنم که وجود جهان پس از مرگ حتمیه .

-         اقرار کن .

-         به چی ؟

-         اوه تو رو خدا وقتی یه سوال میپرسی همه اطلاعات لازم برای جواب دادنش رو ...